Wenflon – do czego służą kaniule dożylne

Wenflon to jedno z podstawowych narzędzi pielęgniarskich. Potocznie nazywamy tak jednorazową kaniulę, która służy do cewnikowania żył obwodowych. Użycie wenflonu pozwala na uzyskanie krótkotrwałego dostępu żylnego, co umożliwia pobranie krwi, jej przetoczenie, a także wielokrotne podawanie płynów (kroplówek). Kaniule dożylne mogą pozostawać w żyle tak długo, jak nie powodują stanu zapalnego. Zakładając pacjentowi wenflon, trzeba zachować odpowiednie procedury i środki ostrożności, aby cały proces przebiegał bezpiecznie i higienicznie. Należy również rozpoznać, jaki rozmiar wenflonu spełni swoje zadanie w konkretnym przypadku. Na rynku sprzętu medycznego znajdziemy wenflonu o różnych rozmiarach i kolorach. Kaniula dożylna może w pewnych przypadkach powodować powikłania. Osobny temat to problemu, jakie mogą pojawić się przy próbie wkłucia się w żyłę. Niniejszy artykuł odpowie na pytania – do czego służą wenflony, jak bezpiecznie założyć je pacjentowi, jak dobrać odpowiedni rozmiar, a także co oznaczają konkretne kolory kaniuł.

• Wenflon – do czego służą kaniule dożylne

• Jak używać wenflonu bezpiecznie dla pacjenta?

• Jak założyć wenflon prawidłowo?

• Jak dobrać rozmiar wenflonu i jego kolor?

• Jak uzyskać dostęp do naczyń krwionośnych w trudnych przypadkach?

Wenflon, potocznie nazywany również wigiem, to rodzaj jednorazowej kaniuli dożylnej, która służy do cewnikowania żył obwodowych. Zabieg cewnikowania wenflonem przeprowadza się, aby uzyskać krótkotrwały dostęp do naczynia krwionośnego. Odpowiednio założony wenflon, prawidłowo umieszczony w żyle pacjenta, umożliwia czynność pobierania krwi, podawania leków, przetaczania płynów, podłączania strzykawek. Możemy wyróżnić wiele rodzajów wenflonów w zależności od ich rozmiarów i kolorów. Liczy się zatem nie tylko wiedza dotycząca bezpiecznego używania i zakładania, ale również dobrania odpowiedniego typu kaniuły.

Jak używać wenflonu bezpiecznie dla pacjenta?

Aby używać wenflonu bezpiecznie dla zdrowia pacjenta, należy przestrzegać kilku podstawowych zasad. Cały proces musi bowiem przebiegać w higienicznych warunkach, aby w ranę nie wdało się zakażenie lub stan zapalny. Przed i po użyciu wenflonu należy bezwzględnie przepłukać go np. solą fizjologiczną. To pozwala sprawdzić drożność wenflonu, zapobiegając zwężaniu światła kaniuły przez skrzepy krwi czy leki. Płucząc wenflon powinniśmy również zwrócić uwagę na ewentualne przecieki. Bardzo często kaniuły ulegają pęknięcią przy okazji zakładania ich na zgięciach i przegubie ręki. Warto również pamiętać, że średnio po 3-4 dniach kaniuła może ulec zaczopowaniu. Wtedy należy ją wymienić na nową.

Jak założyć wenflon prawidłowo?

Prawidłowe założenie wenflonu rozpoczynamy od wybrania miejsca punktacji. Rozpoczynamy od grzbietu dłoni stopniowo przechodząc w kierunku łokcia. Znalezienie widocznej żyły, najlepiej dużej i prostej, może być utrudnione u pacjentów z kruchymi naczyniami. Należy wybrać miejsce niezmienione chorobowo, w którym kaniuła nie będzie przeszkadzała pacjentowi. Kolejny krok to założenie opaski uciskowej, która uwidoczni żyłę, w którą zamierzamy się wkłuć. Kluczowe pozostaje zdezynfekowanie miejsca wkłucia. Należy chwilkę odczekać, aby alkohol wyparował i tym samym nie powodował pieczenia przy wkuwaniu. Kolejny krok to wybranie odpowiedniego rozmiaru wenflonu. Im mniejszy, tym mniej będzie przeszkadzał pacjentowi. Sprawdzamy, czy wenflon jest hermetycznie zapakowany, następnie po rozpakowaniu usuwamy osłonę igły, zawsze trzymając za korpus, nigdy za cewnik. Fragment cewnika wprowadzamy ostrożnie, pod kątem do żyły. Bezwzględnie zabronione jest powtórne wprowadzanie do wenflonu częsciowo lub całkiem wysuniętej igły. Uciskamy żyłę powyżej miejsca wkłucia i podłączamy strzykawkę z solą fizjologiczną, co umożliwia test drożności kaniuły. W ostatnim kroku zamykamy zawór korkiem lub drenem z kranikiem.

Jak dobrać rozmiar wenflonu i jego kolor?

Każdemu z ośmiu rozmiarów wenflonów odpowiada inny kolor, co ułatwia dobór odpowiedniej kaniuły. Fioletowa, najmniejsza pozostaje przeznaczona dla noworodków. Nieco większe pozostają wenflony oznaczone kolorami: żółtym, niebieskim, różowym i zielonym. Białe, szare i pomarańczowe kaniuły dożylne charakteryzują się większą średnicą i długością cewnika. Na szczęście skala wielkości została w Polsce ustandaryzowana z pomocą systemu SWG.

Jak uzyskać dostęp do naczyń krwionośnych w trudnych przypadkach?

W przypadku części pacjentów możemy odnotować trudność w zlokalizowaniu naczyń krwionośnych. Wstępem powinna być kompetencja interpersonalna, która ułatwi mentalne przygotowanie pacjenta do wkłucia. Pomocna może okazać się również szklanka wody, zwiększająca objętość łożysk naczyniowych, lub ciepły okład, który pobudzi krążenie. Uwidocznienie żył umożliwia również skierowanie kończyny pacjenta w dół. Standardową procedurą pozostaje również zaciskanie i rozluźnianie pięciu czy skorzystanie z opaski uciskowej. Możemy także skorzystać z maści z nitrogliceryną, która poprawia widoczność naczyń krwionośnych.